Het gaat slecht in het land van koning Alfie IV en koningin Johanna. Iedereen heeft te lijden van de crisis. De koning is solidair met het volk en wil niet in weelde blijven leven. Bijna al het paleispersoneel wordt ontslagen. Ze moeten daardoor hun kinderen zelf op voeden en daar… bakken ze niets van.
Hun zoons prins Jan-Willem van 14 en prins Klaas-Hendrik (13 jaar) zijn opgegroeid met sms, twitter, hyves, facebook en de allergrootste must-have: een smartphone. Ze zijn druk, maken herrie, zijn met niets tevreden, zijn er trots op dat ze adhd en dyslexie gestickerd zijn (wat ze overigens, zoals al gauw blijkt niet hebben) en hollen voortdurend naar morgen. Hun ouders worden gek van die twee en ook van Pietertje hun jongste kind van 5, dat voortdurend zeurt om hetzelfde te mogen (hebben) als zijn broers.
De koning en de koningin zijn ten einde raad en willen van Jan-Willem en Klaas-Hendrik af. Ze schrijven een wedstrijd uit, waaraan alle meisjes uit het land kunnen deelnemen. Belangrijkste voorwaarde : ze moeten over een eigen woonruimte beschikken. Er volgt een strenge selectieprocedure, waarin de kandidaten zich een hele dag lang moeten bewijzen ‘prinseswaardig’ te zijn. Van de 241 kandidaten blijven er negen over, die uiteindelijk toch ook zonder prins het paleis moeten verlaten.
Maar… wat een koning eenmaal gezegd heeft, zal gebeuren. Prins Jan-Willem en zijn broer krijgen een zakje geld van hun vader en een dikke zoen van hun moeder en worden het paleis uitgezet. Ze moeten nu zelf hun prinses maar zoeken. Als prins Pietertje voor de zoveelste keer zeurend aan de rokken van zijn moeder hangt, kan die ook vertrekken.
Omdat ze toch wel van hun kinderen houden (en een beetje bezorgd zijn over de goede afloop), schakelen de koning en de koningin de hulp in van een Siamese heksentweeling. Die zal/zullen (= altijd lastig met twee hoofden vier benen en één lijf) de twee prinsen op afstand (telepathisch) gaan begeleiden en hun jongste kind, Pietertje opnemen in hun (pas opgezette) remedial teaching en opvoedingshuis voor koninklijke kinderen (= werkelijk een gat in de markt) om hem het zeuren af te leren.
De heksen pakken bij Jan-Willem en Klaas-Hendrik hun geliefde smartphones af. Dát zijn de druktemakers en... ze verstoren het contact-op-afstand tussen de heksen en de prinsen.
Prins Jan-Willem gaat op zoek naar de prinses van Rijp en Rijk en vindt haar na een lange avontuurlijke zoektocht. Hij weet met veel moeite aan prinses van Neeland te ontsnappen.
Tijdens zijn zoektocht gaat hij (met eerst veel hulp van de heksen) steeds beter lezen.
De zoektocht van prins Klaas-Hendrik eindigt bij de prinses van Jong en Wild, die met haar zussen en ouders zo’n herrie maakt en zo gek wild is, dat deze altijd drukke dansende zingende uitproberende prins tenslotte alleen nog maar naar rust verlangt. Ook hij rent na een hachelijk avontuur naar huis terug.
De prinsen vinden hun prinses dus niet, maar hebben door hun zoektocht wel ontzettend veel geleerd. Zo denken ze nu wel over alles goed na, ze zijn hun drukte kwijt, Jan-Willem leest en vindt lezen zelfs leuk en smartphones of mobieltjes zijn beslist geen must-have’s meer.
Een sprookjeshuwelijk zit er helaas niet, of toch… De heksen hebben de oplossing (twee lieve prinsesjes en oud-klasgenoten van de prinsen) in hun opvoedingshuis zitten en zorgen voor een happy end.